Deel 3: De Nachtelijke Experimenten van 28c
De gordijnen van 28c waren altijd gesloten. Overdag leek het huis van Elias een doodnormale plek, maar zodra de zon onderging, begon het te leven. Flikkerende lichten, vreemde geluiden en zelfs de geur van ozon gaven de buurtbewoners genoeg reden om wakker te blijven en te speculeren over wat er zich daarbinnen afspeelde.
Op een nacht kon Pieter, de nieuwsgierige postbode, zich niet langer inhouden. Hij had al weken de pakketjes zonder afzender zien aankomen en vermoedde dat er meer aan de hand was. Gewapend met zijn zaklamp en een gezond portie lef besloot hij Elias te bespieden.
De Flikkerende Lichten
Vanachter een heg zag Pieter hoe Elias een van de grotere pakketjes naar een tafel in zijn woonkamer sleepte. De ruimte was gevuld met vreemde apparaten: een hoog ding dat op een Tesla-coil leek, meters met felgroene wijzers, en wat eruitzag als een aquarium gevuld met een gloeiende blauwe substantie.
Elias haalde iets uit het pakketje – een cilindervormig object dat glinsterde als vloeibaar kwik. Hij plaatste het voorzichtig in een houder en begon knoppen in te drukken op een console die vol leek te zitten met antieke toetsen. Toen Pieter naar voren leunde om beter te kijken, hoorde hij een lage brom die aanzwol tot een bijna oorverdovende toon. Plotseling schoten lichtflitsen door de kamer, en een golf van energie liet zelfs de heg waarin Pieter schuilde, ritselen.
“Wat doet hij daar?” fluisterde Pieter tegen zichzelf. Het leek op wetenschap, maar de patronen van het licht – haast symbolen in de lucht – gaven het een magische, onverklaarbare kwaliteit.
De Geheime Pakketjes
Terwijl Pieter probeerde te begrijpen wat hij zag, hoorde hij voetstappen achter zich. Toen hij zich omdraaide, stond daar… een jong meisje van niet meer dan tien jaar oud. Ze hield een pakketje in haar handen.
“Wie ben jij?” vroeg Pieter geschrokken.
“Ik ben Luna,” zei ze met een stem die vreemd oud klonk. “En ik ben hier om Elias dit te brengen. Net zoals de anderen.”
Pieter keek verbaasd naar het pakketje. Het zag eruit alsof het al eeuwenoud was, met een zegel van was en inscripties in een taal die hij niet herkende.
“Waar komen deze vandaan? Wie stuurt ze?” vroeg hij, terwijl het meisje hem alleen glimlachend aankeek. Ze liep naar de voordeur van 28c, plaatste het pakketje op de drempel, en verdween in de nacht – alsof ze nooit bestaan had.
De Onthulling
Binnen leek Elias het nieuwe object al te verwachten. Zonder het zelfs maar open te maken, stopte hij het in een machine die begon te ratelen en trillen. De lichten in het huis flikkerden hevig. Pieter hoorde een laag gebrom dat diep in zijn borstkas trilde. En toen gebeurde het: een poort, gemaakt van pure energie, verscheen in het midden van de kamer.
Door de poort zag Pieter wazige vormen bewegen – een andere wereld? Een andere tijd? Elias riep iets in een onbekende taal, en plotseling draaide de poort zich om zichzelf heen en sloot. Alles viel stil.
Elias bleef even staan, naar de plek kijkend waar de poort had gezweefd. Toen draaide hij zich langzaam om, keek recht naar Pieter door het raam en glimlachte. Het was geen vriendelijke glimlach, maar eerder alsof Elias wist dat hij al die tijd in de gaten was gehouden.
Wat Gebeurt er in 28c?
Pieter rende terug naar huis, met zijn hoofd vol vragen. Wat was er net gebeurd? Wat waren die apparaten? Waar kwamen de pakketjes vandaan? En vooral: wie was Elias echt?
De buurt wist niets van Pieter’s ontdekking, maar ze bleven de flikkerende lichten en vreemde geluiden opmerken. De pakketjes bleven komen, zelfs al had niemand een bezorger gezien. Wat er binnenin 28c gebeurde, bleef een mysterie – maar één ding was duidelijk: Elias was niet zomaar een bewoner. Hij was een poortwachter, een wetenschapper, misschien zelfs een magiër. En wat hij deed, was groter dan wie dan ook zich kon voorstellen.
Teaser voor Deel 4: De Bezoekers van 28c
Wie zijn de mysterieuze bezoekers die op een nacht voor Elias’ deur verschijnen? Zijn ze bondgenoten of bedreigingen? En welke rol speelt Luna in het grotere verhaal?
Lees verder:
1 reactie